Gęś owsiana - tylko z polskich rodów

Do dzisiaj chów gęsi należy do ścisłej specjalizacji w produkcji drobiarskiej. Gęsina sprzedawana jest do Niemiec, Anglii, Szwajcarii i Danii, a puch i pierze także do Japonii, USA, Francji, Tajwanu oraz Szwajcarii i Niemiec. Polskie gęsi są poszukiwanym towarem, głównie ze względu na wysoką jakość ich mięsa (tuszek), cenionego przez zagranicznych konsumentów.

Gęsi pochodzące z dwóch rodów

Te cechy mają wyhodowane w Polsce rody i ich mieszańce gęsi Białe Kołudzkie, ze znakiem zastrzeżonym w Urzędzie Patentowym, jako „Gęś Biała Kołudzka ®”, utrzymywane w optymalnych warunkach środowiska. Z kolei krajowi eksporterzy gęsi, na rodzimym rynku i w Niemczech zarejestrowali markę „Młoda Polska Gęś Owsiana”, tylko dla gęsi w/w genotypu, produkowanymi zgodnie z zaleceniami tuczu owsianego.

Gęsi te pochodzą od dwóch rodów W11 i W33. Ród W11 charakteryzuje się wysoką nieśnością, a ród W33 przede wszystkim mięsnością oraz mniejszym otłuszczeniem i lepszym wykorzystaniem składników pokarmowych paszy na 1 kg masy ciała. Ze względu na wartość cech rzeźnych do produkcji towarowej najbardziej nadają się mieszańce tych dwóch rodów, określone symbolem W31.

Wartość polskich gęsi, to wysokie walory odżywcze ich mięsa, skład tłuszczu oraz znikome skażenie biologiczne i chemiczne. O wysokiej marce (jakości) puchu z tych gęsi decyduje unikalna budowa, sprężystość i bardzo dobre wyrośnięcie. Te walory jakościowe produktów polskiej gęsi, w dużej mierze są wynikiem także naturalnych metod ich utrzymania i tuczu. Gęsi od wczesnych dni odchowu korzystają z zielonych wybiegów, pastwisk i łąk. W żywieniu stosuje się urozmaicone dawki paszowe, bogate w śruty zbożowe.

Specjalnością polską jest produkcja tzw. gęsi owsianych, polegająca na tym, że podczas 3-tygodniowego tuczu końcowego, ptak powinien spożywać dziennie minimum 500 g niełuskanego ziarna owsa. Taki wymóg nakłada Rozporządzenie Komisji EWG nr 1538/91.

Unikatowe walory zdrowotne i smakowe

Według Niewiarowicza tłuszcz gęsi owsianych zaliczany jest do kategorii „zdrowszych tłuszczów zwierzęcych”, bowiem bogaty jest w jednonienasycony kwas oleinowy (około 42 proc.) i linolowy (ok. 20 proc.), arachidonowy (ok. 0,05 proc.) i linolenowy (ok. 0,4 proc.). Profesor Wężyk (cyt. Bielińska, 2004) wskazuje na tłuszcz gęsi owsianych jako na tzw. „żywność funkcjonalną” z tego względu, że posiada zwiększony udział wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, witamin i deficytowych składników mineralnych. Bielińska (2004) podaje, że mięso tych gęsi zawiera ponad 23 proc. białka, ok. 4 proc. tłuszczu, i od 50 do 83 mg/100 g cholesterolu.

Po trzytygodniowym tuczu

Do tuczu owsianego trwającego 3 tygodnie przeznacza się gęsi w wieku 60-110 lub 180 dni. W momencie przekazania ptaków do uboju pióra muszą być w pełni dojrzałe. Przykładowa masa ciała i mięśni piersiowych gęsi w wieku 17 tygodni (Rosiński, 1997) wynosi odpowiednio dla rodów:
WD1 — gęsi 6,2 kg m.c., a gęsiory 6,5 kg m.c. i średnio 650 g mięśni piersiowych;
WD3 — gęsi 6,6, a gęsiory 6,9 kg m.c. i średnio 740 g mięśni piersiowych;
WD31 (mieszańce) — gęsi 6,6 kg m.c., a gęsiory 6,9 kg m.c. i średnio 730 g mięśni piersiowych
— przy zużyciu paszy treściwej 4,7 kg/kg m.c.

W produkcji gęsi na eksport poważnym konkurentem dla Polski są Węgrzy. A Niemcy to nasz główny importer mięsa gęsiego.

W 2014 roku do odchowu w Polsce wylężono 6,5 mln piskląt gęsich.

TUTAJ znajdziecie praktyczne zalecenia dotyczące odchowu gęsi owsianej.