Praktyczne zalecenia w odchowie gęsi owsianej

W ostatnich latach obniżająca się opłacalność produkcji oraz rosnące wymagania zagranicznych konsumentów i co za tym idzie zakładów ubojowych sprawia, że liczba gospodarstw produkujących gęsi stale się zmniejsza. Gospodarstwa w dalszym ciągu zajmujące się tą produkcją muszą produkować znacznie więcej gęsi niż w latach poprzednich, aby zapewnić sobie dochód na tym samym poziomie. Koniecznością stała się także produkcja surowca wysokiej jakości i poprawa efektywności ekonomicznej.

Przygotowanie odchowalni

Gąsięta jednodniowe dostarczone na fermę powinny być wolne od salmonellozy, żywotne, ruchliwe, pokryte lśniącym puchem, bez widocznych wad budowy o masie ciała nie mniejszej niż 80 g .W celu zapewnienia prawidłowego startu w odchowie niezbędne jest odpowiednie przygotowanie odchowalni, w zasadzie pomieszczenia te należy przygotować tak, jak dla innych gatunków drobiu.

Pomieszczenie to powinno być dobrze umyte i odkażone, zaścielone suchą słomą, nagrzane do temperatury 26ºC przy stosowaniu sztucznych kwok, a bez ich stosowania temperatura w odchowalni powinna wynosić ok. 30ºC. Wilgotność powinna się wahać w granicach 65-75 proc.
Niezbędne też jest wyposażanie budynku odchowalni w odpowiedni system wentylacyjny, zapewniającą wymianę powietrza od 0,5 m3 do 6,0 m3/h/kg m.c.

O zapewnieniu optymalnych warunków w odchowalni dla piskląt świadczy ich zachowanie. Przy zbyt niskiej temperaturze gąsięta skupiają się zbyt mocno, a w przeciwnym wypadku zaczynają sapać i otwierać dzioby. Należy także pamiętać o zapewnieniu suchej ściółki i dość częstym podścielaniu słomy, jak również niedopuszczeniu do zbyt dużej wilgotności powietrza, ponieważ sprzyja to obniżeniu odporności piskląt na czynniki chorobotwórcze.

Karmidła i poidła

Istotne jest także właściwe — równomierne rozmieszczenie karmideł i poideł zarówno w wychowalni jak i na wybiegach, zapewniające stały — swobodny dostęp dla wszystkich gęsi.
Karmidła do paszy mogą być wykonane z drewnianych desek lub blachy aluminiowej, bądź też można zainstalować urządzenia oferowane przez firmy zajmujące się wyposażeniem budynków inwentarskich.

W miarę wzrostu ptaków karmidła wymienia się na coraz większe i głębsze stosownie do ich wielkości. Podobnie poidła można zastosować oferowane przez specjalistyczne firmy, bądź też w pierwszym tygodniu odchowu stosować poidełka odwracalne przeznaczając jedno poidełko na 30 gąsiąt. W drugim tygodniu zaleca się stosowanie poideł korytkowych (np. wykonanych z ceownika), a w miarę wzrostu dobrze jest wymienić je na większe i głębsze koryta, które można wykonać z rur pcv. Praktyczne jest rozwiązanie systemu pojenia zapewniające automatyczne napełnianie się w miarę wypijania wody (np. przy zastosowaniu „pływaków”).

Wybiegi

Przy sprzyjających warunkach pogodowych już od około 10 dnia życia gąsięta mogą korzystać z wybiegów, początkowo wypuszcza się je na kilka godzin, a potem stopniowo ten czas się wydłuża, pozwalając im na przebywanie na świeżym powietrzu przez cały dzień.

Należy pamiętać przy tym, by chronić gąsięta przed nadmiernym zimnem, przemoczeniem jak i nadmiernym nasłonecznieniem. Powyżej 6 tygodnia życia gęsi intensywnie porastają pierzem, mają także wykształcony gruczoł kuprowy i można je pozostawiać na wybiegach częściowo osłoniętych wiatami przez całą dobę.

Żywienie gęsi

W żywieniu gęsi stosuje się pasze treściwe — pełnoporcjowe lub wykonane we własnym gospodarstwie w oparciu o koncentraty i zboża oraz znaczne ilości zielonek, a w ostatnim okresie tuczu (3 tygodnie) ziarno owsa. Dobrą obsługę i doradztwo w tym zakresie oferują firmy paszowe, które poprzez swoich specjalistów ds. żywienia zapewniają właściwą obsługę na terenie ferm producentów gęsi.

Żywienie gęsi tuczowych można podzielić na trzy zasadnicze okresy:

Okres od 0 do 4 tygodnia życia — w okresie tym stosuje się intensywne żywienie w oparciu o pełnoporcjowe pasze treściwe, skarmiane do woli. Jeden kg paszy powinien zawierać ok. 20 proc. białka ogólnego i 2800 Kcal energii metabolicznej. Od 7 dnia zaczyna się przyzwyczajać gąsięta do pobierania zielonki oraz podaje się w osobnych korytkach mieszankę fosforowo-wapniową z dodatkiem żwiru. Mieszankę tę stosuje się do końca tuczu.

Okres od 5 do 13 tygodnia życia — w okresie tym podstawę żywienia stanowią zielonki uzupełniane paszami treściwymi. Dla gęsi nadają się najlepiej zielonki ze zbóż (żyto, owies do fazy kłoszenia), zielonki z łąk, a w późniejszym okresie zielonka z kukurydzy, doskonale sprawdza się także marchew.

Gęsi wypasa się na pastwiskach lub dowozi się im ciętą zielonkę na wybiegi. Ilość zadawanej w tym okresie paszy treściwej uzależniona jest od jakości zielonki. W tym okresie gęsi bardzo chętnie zjadają duże ilości dobrej jakości zielonki i najwłaściwiej jest, kiedy gęsi same regulują ilość pobranej paszy treściwej. Pasza treściwa stosowana w tym czasie powinna zawierać 16-17 proc. białka ogólnego oraz 2600-2700 Kcal energii metabolicznej.

W praktyce dobrze sprawdza się dodawanie pełnego ziarna owsa do pasz treściwych już od 8 tygodnia życia, stopniowo zwiększając ilość (zaczynając od 10 proc.). Przy tym systemie żywienia gęsi przyzwyczajają się powoli do pobierania owsa i przejście na okres tuczu nie sprawia większych trudności. Ograniczanie spożycia paszy treściwej przy stosowaniu gorszej jakości starych i zdrewniałych zielonek, może przynieść znacznie słabsze wyniki produkcyjne. Gęsi osiągną znacznie niższą wagę końcową i w efekcie gorszą jakość tuszek.

Dobre efekty produkcyjne osiąga się także stosując w 10 tygodniu życia podskub .Właściwym momentem podskubu jest osiągnięcie dojrzałości piór, czyli kiedy stopka dudki pióra nie zawiera krwi i pióro daje się łatwo usunąć ze skóry. Zaletą stosowania podskubu jest równomierny odrost nowego upierzenia i korzystny wpływ na przyrosty wagowe. W okresie podskubu wskazane jest zwiększenie dawki pokarmowej paszy treściwej.

Tucz owsiany od ok. 13 do 16 tygodnia życia — tucz owsem rozpoczyna się na 3 tygodnie przed planowanym ubojem gęsi, polega on na skarmianiu ziarna owsa do woli. Gęsi w tym okresie powinny zjadać nie mniej niż 500 g owsa na 1 szt. Na kilka dni przed rozpoczęciem tuczu dobre efekty przynosi skarmianie marchwi, gdyż powoduje to rozepchanie przewodu pokarmowego i w efekcie lepsze pobieranie owsa.

Zakłada się, że gęś w okresie tuczu powinna przybrać ok. 20 proc. masy ciała. Należy jednakże pamiętać o tym, że gęś znacznie lepiej przyrasta w okresie tuczu jesiennego niż letniego. Szczególnie niesprzyjające są w tym okresie upały, które sprawiają, że gęsi pobierają znacznie mniej owsa. Należy wówczas pamiętać o zapewnieniu gęsiom zacienienia przed słońcem i stałego, swobodnego dostępu do chłodnej wody. Gęsi dobrze wytuczone osiągają w okresie ok.16-17 tygodni średnią wagę ok. 6,30-6,50 kg.

Więcej o gęsi owsianej przeczytacie TUTAJ.