Rośliny bobowate – cenny element bioróżnorodności

Seminarium otworzyła I Z-ca Dyrektora WMODR Małgorzata Micińska-Wąsik.

Małgorzata Gazda, Kierownik Działu Doświadczalnego Stacji Doświadczalnej Oceny Odmian we Wrócikowie, która praktycznie bierze udział w pozyskiwaniu wyników z poletek doświadczalnych porejestrowego doświadczalnictwa odmianowego. Zaprezentowane zostały odmiany roślin bobowatych grubonasiennych zalecane do uprawy w naszym województwie, co jest ważnym aspekt planowania technologii uprawy.

Emilia Fink-Podyma, Prezes Stowarzyszenia Polska Soja przedstawiła możliwości uprawy soi w naszym północny rejonie kraju, który charakteryzuje się najkrótszym okresem wegetacji, najniższą sumą temperatur z jednoczesnym mniejszym ryzykiem długotrwałej suszy. Na tym obszarze należy uprawiać odmiany najwcześniejsze. Zwróciła również uwagę, że na polach w naszym województwie spotyka się większą ilość kamieni, które w uprawie soi powinny zostać wyeliminowane poprzez zebranie (gdy jest ich mniejsza ilość) bądź poprzez zwałowanie stanowiska (w przypadku ich dużej ilości) zwracając uwagę na podatność gleby na zaskorupianie. Ze względu na specyfikę warunków klimatycznych w północnym rejonie Polski możliwe jest opóźnienie terminu zbioru do pierwszej połowy października czyli czasu jaki soja potrzebuje do uzyskania pełnej dojrzałości.

dr hab. Tomasz Piechota, prof. UPP, z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu mówił o znaczeniu roślin bobowatych w rolnictwie regeneratywnym. Wprowadzanie zasad rolnictwa regeneratywnego musi się zacząć od podstawowych elementów, bez których wszelkie inne będą tylko półśrodkami. Są to trzy filary, które się wzajemnie wspomagają i wspólnie zapewniają konserwację gleby. Pierwszy filar to znaczne ograniczenie intensywności uprawy roli. Można to osiągnąć jedynie rezygnując z pługa. Drugi filar konserwacji i regeneracji to pokrycie gleby. Trzeci filar rolnictwa regeneratywnego to różnorodność biologiczna, której podstawą jest zmianowanie. Rośliny bobowate należą do grupy upraw o korzystnym wpływie na zawartość próchnicy w glebie. Strączkowe podnoszą ilość materii organicznej w glebie w niewielkim stopniu, natomiast wieloletnie rośliny drobnonasienne np. koniczyny (czerwona, biała, białoróżowa), lucerna (siewna i mieszańcowa), esparceta, nostrzyki, to najpotężniejsze pod tym względem, elementy zmianowania.

prof. dr hab. Bożena Kordan, Kierownik Katedry Entomologii, Fitopatologii i Diagnostyki Molekularnej, Wydział Rolnictwa i Leśnictwa, Uniwersytetu Warmińsko-Mazurski w Olsztynie mówiła o presji szkodników w roślinach bobowatych. Plonowanie roślin bobowatych zależne jest od wielu czynników, należących do grupy związanej z klimatem i rodzajem gleby oraz drugiej bardzo ważnej, w skład której wchodzą agrofagi i ich wrogowie naturalni. Wśród agrofagów tych roślin, dość liczną grupę stanowią szkodniki, których żerowanie może wpływać na ich plonowanie. Uprawy roślin bobowatych zasiedlane są przez kilkanaście gatunków owadów, wśród których największe znaczenie mają: oprzędziki, mszyce, przylżeńce, pachówka strakóweczka i strąkowce. Bardzo ważne również są szkodniki żerujące na systemach korzeniowych tych roślin lub podgryzające ich nasadę.

Rafał Banasiak – Klaster Agroport Bartoszyce przedstawił szanse i wyzwania organizacji rynku produkcji i obrotu krajowymi roślinami białkowymi na przykładzie bobiku i soi.

Dyskutowano o zaletach uprawy tych roślin, a także o szansach i wyzwaniach organizacji rynku produkcji i obrotu krajowymi roślinami białkowymi. Nasi prelegenci to przedstawiciele nauki, specjaliści branżowi ale także praktycy w uprawie tych roślin, którzy podzielili się z nami swoją wiedza oraz odpowiedzieli na wszelkie pytania.

Dziękujemy Państwu za liczną obecność. Szczególne podziękowania chcielibyśmy wyrazić pod adresem prelegentów, bez których minione wydarzenie nie mogłoby mieć miejsca. Jest nam bardzo miło, że zechcieliście Państwo poświęcić czas i aktywnie uczestniczyć w seminarium.

Do zobaczenia na kolejnych wydarzeniach organizowanych przez Warmińsko-Mazurski Ośrodek Doradztwa Rolniczego z siedzibą w Olsztynie.

WMODR
red.