Kukurydza - plonowanie w warunkach północno-wschodniej Polski

Wszystkie odmiany znajdujące się w rejestrze krajowym poddawane są kilkuletniemu cyklowi badań, podczas których oceniana jest ich wartość gospodarcza i wczesność w warunkach naszego kraju. Przydatność nowych odmian weryfikowana jest w ramach badań Porejestrowego Doświadczalnictwa Odmianowego i Rolniczego (PDOiR).

Wczesność i tolerancja na choroby

Lokalizacja uprawy kukurydzy w rejonie północno-wschodniej Polski, gdzie warunki są znacznie mniej korzystne niż w pozostałej części kraju, wymaga szerszej wiedzy przy doborze właściwej odmiany. Istotną cechą, na którą należy zwrócić szczególną uwagę, jest wczesność określana skalą FAO.
W naszym regionie dość wysoką jakość plonu w użytkowaniu na kiszonkę dają odmiany wczesne, średniowczesne i część średniopóźnych. Poza ważnymi cechami, takimi jak wczesność, plonowanie oraz odporność na wyleganie, odmiany kukurydzy do uprawy zarówno na kiszonkę z całych roślin, jak i na ziarno, powinny wykazywać również tolerancję na najważniejsze choroby — głownię guzowatą i fuzariozy kolb.

Uwaga na zbyt wczesny zbiór

W celu uzyskania surowca kiszonkarskiego o dobrych właściwościach jakościowych, a także pełnego wykorzystania potencjału plonotwórczego odmiany, należy przede wszystkim właściwie określić termin zbioru. Ilość składników pokarmowych i energii jest kumulowana do końca wegetacji roślin, dlatego też zbyt wczesny zbiór znacznie obniża wartość pokarmową plonu. Opóźnianie terminu zbioru powoduje zmniejszenie strawności włókna oraz przesuszenie masy roślinnej utrudniające właściwy przebieg procesu fermentacji podczas zakiszania. Najbardziej właściwym terminem zbioru kukurydzy przeznaczonej na kiszonkę jest ogólna zawartość suchej masy w całej roślinie w granicach 30-35 proc.

Możliwość wcześniejszych siewów

W regionie północno-wschodnim, gdzie uprawa kukurydzy na ziarno nie jest szczególnie zalecana, wysiewając wczesne odmiany można uzyskać również dobre efekty. Powodzenie uprawy tej rośliny na ziarno w naszym rejonie umożliwia dopływ odmian o mniejszych wymaganiach cieplnych oraz możliwość wcześniejszych siewów dzięki zmianom klimatycznym. Z uwagi na to, że dojrzewanie roślin następuje około dwa tygodnie później niż w rejonach środkowym i południowym, zalecane są mieszańce wczesne FAO do 220, a w latach ciepłych również średniowczesne FAO 230-250.
Przy wydłużającym się okresie zbioru na ziarno istotną cechą powinna być również zwiększona odporność roślin na wyleganie łodygowe i choroby fuzaryjne.
Kolejnym czynnikiem warunkującym uzyskanie wysokiego plonu ziarna jest suma opadów w okresie wegetacji. Brak wody lub jej nadmiar wprost proporcjonalnie wpływa na plon. Bardzo istotne jest również wyeliminowanie zachwaszczenia w początkowej fazie wegetacji roślin.